Kovin pripepoljski, svila se kao ptičje gnezdo na litici izmad doline Lima, reke koja je morala da pobedi kamen da bi probila svoj tok. Nazivaju je i Jerinin grad, kao i najmanje pet, šest tvrđava po Srbiji, što svedoči o (ne)popularnosti žene despota Đurđa Brankovoića koju je srpski narod toliko mrzeo da je i niko ne zna po njenom pravom imenu, Irina Kantakuzin, već kao Prokleta Jerina.
Ne zna se zašto je tvrđava Kovin kod Prijepolja (лат. Conin, Chovino) dobila naziv Jerinin grad, ali je mala verovatnoća da je vizantijska princeza, čiji je otac bio unuk vizantijskog cara i živela na dvoru najbogatijeg srpskogh vladara ikada, imala veze sa, za tadašnje prilike, udaljenim Prijepoljem.
Nije poznato ni ko je podigao tvrđavu na 700 metara nadmorske visine čiji ostaci danas opominju gradske i državne vlasti da je obnove i od tvrđave, koju su samo taksativno proglasili spomenikom kulture još 1947. godine, naprave živo mesto koje posećuju turisti.
Zna se da je tvrđava veoma stara. Turski putopisac Evlija Čelebija, koji je putujući kroz naše krajeve ostavio zapise neprocenjive vrednosti, zapisao je 1622. godine da tvrđava potiče iz doba Nemanjića ali da je porušena za vreme otomanskog osvajanja ovog dela Balkana.
Smeštena na strateškom položaju odakle se lako i bezbedno kontroliše prolaz klisurom Lima sigurno da je služila moćnoj nemanjićkoj državi da kontroliše puteve. U nekim istorijskim izvorima ona se naziva i Kovin grad što je uobičajeno budući da su srednjovekovne tvrđave imale gornji i donji grad kao i kule. Našu tvrđavu krasila je donžon kula čiji ostaci visine oko šest i po metara stoje i danas. Tvrđava je imala zidove debele do dva metra, ne preterano velika sa pravougaonom osnovom 9 puta 6 metara.
U tvrđavi je bila cisterna čiji se ostaci danas uočavaju, građevine za stanovanje, imala je platoe i uklesane stepenice koje su vodile do reke. I danas postoji stena u kojoj je uklesana klupa sa naslonom, dužine dva metra, za odmor.
Pored ove nemanjićke tvrđave pronađeni su ostaci antičkih nekropola, u blizini je lokalitet iz perioda Vinčanske kulture, što svedoči o veoma dugoj prošlosti ovog dela Srbije.
Ozbiljniji pomen tvrđave-grada Kovin, kod Prijepolja, nalazi se u izvorima iz 15. veka kada je pomenuta kao pogranična tvrđava Stefana Vukčića Kosače. Ovaj herceg se u manastiru Mileševa proglasio „ hercegom od Svetog Save“ od kada se teritorija kojom je vladao, od Lima do Cetine s jedne strane, i od Rame do kotorskog zaliva s druge, nazivala Hercegovina. To se dogodilo 1448. godine pošto se udružio sa srpskim despotom Đurđem Brankovićem. Iste godine se tvrđava Kovin prijepoljski pominje u povelji kralja Fridriha III, izdatoj u Beču, kao posed hercega Stefana Vukčića Kosače pod nazivom kastrum Konin.
Sledeći istorijski pomen tvrđave nalazi se u povelji kralja Alfonsa V Aragonskog, izdatoj u napulju, 1454. godine pod nazivom „ naselje Čovino sa tvrđavom“.
Vekovi su učinili svoje i drevni grad i tvrđava i njene kule nestaju pred očima žitelja tri živa sela Džurova, Kučina i Izbičanja, koja su se svila oko litice planinskog masiva koji se naziva Pobijenik.
Samo se drži kula motrljilja. Strpljivo čeka da se na vidiku ukažu graditelji koji će skupiti njene rasturene delove, spojiti ih u celinu i vratiti joj život.
Dijana Dimitrovska, Balkan City Magazine 2023.
bašta beograd biljke boje breza bubrezi crkva cvet dijabetes energija fitoterapeut hrana istorija jetra karcinom knez lazar kosa kozmetika koža krv lek lečenje manastir med more muzika nemanjići otrov pluća rak reuma slikar slikarka srbija srce travar tvrđava ulje vino voda voće zdravlje zglobovi čaj želudac
