Više puta u istoriji Južni Sloveni će biti zajedno u okviru jendog carstva ali će ih plemenska težnja cepati i gurati u trvenja i rat. Tako je, zapravo, ta nesloga, započeta davno, počela da formira nacije koje u to doba, u daanašnjem smislu, nisu postojale.
Srpske zemlje početkom 11. veka bile pod vrhovnom vlašću bugarskog (makedonskog) cara Samuila u ogromnoj državi Južnih Slovena. Samuilovo moćno carstvo obuhvatalo je današnju severnu Makedoniju, Srbiju (osim Banata i Bačke), Crnu Goru bez Primorja, Albaniju, deo Rumunije, severne Bugarske i severne Grčke.
Ali, ko je bio Samuilo? Istoričari su odavno započeli rasprave o njegovoj etničkoj pripadnosti i pitanje je bilo da li njegovo nesumnjivo veliko carstvo nazivati makedonskim ili ga smatrati nastavkom prvog bugarskog carstva.
Većina istoričara ga smatra bugarskim carem jer se Samuilo proglasio za cara i nastavljača tradicija Simeona Velikog. Uz to, Samuilov nećak, car Ivan Vladislav, u Bitoljskom natpisu navodi da „bugarski vladar, car Bugara“.
U svakom slučaju, uspeo se na vlast pošto su se 971. godine pobunila brojna slovenska plemena u Prvom bugarskom carstvu. Njih je Vizantija pokorila i zavela okrutnu vlast, pa su četvorica sinova vojvode – komite ( komitopuli) Nikole podigli ustanaka. Sinovi su se zvali: David, Aron, Mojsije i Samuilo. U borbama su poginulli David i Mojsije. Aron i Samuilo su nastavili da ratuju, proterali su Vizantince ali su se sukobili oko toga šta dalje. Samuilo je bio za nezavisnost carstva, Aron za saradnju sa vizantijskim carem Bazilijem II. Kompromisa nije bilo pa je Samuilo naložio da se njegov brat ubije.
Tako je nastavio da širi svoju teritoriju sve dok nije doživeo krah na planini Belasici,blizu Strumice 1014. godine kada ga je vizantijska vojska, pod komandom cara Vasilija II potukla. Spasivši jedva živu glavu, Samuilo je utekao ali su Vizantinci zarobili njegovih 15 000 vojnika koje je Bazilije naredio da se oslepe! Zbog toga je car Vasilije dobio naziv Bugaroubica (što je takođe argument istoriografije da je Samuilo bio Bugarin). Po naredbi vizantijskog cara, ostavljeno je jedno oko svakom stotom vojniku da bi mogao da vodi slepe. Tako su jadni poslati Samuilu. Kada je video svoju tužnu vojsku car Samuilo je umro od srčanog udara 1014.godine.
Njegovo ogromno carstvo se ubrzo raspalo u trvenjima naslednika.
Početkom 1018. godine pao je pod zidinama Drača i poslednji makedonski car Jovan Vladislav. Tako je Vizantija opet postala gospodar Balkanskog poluostrva podelivši teritoriju na teme.
Nova tema Bugarska sa sedištem u Skoplju, između ostalog, obuhvatala je i najveći deo današnje Srbije. Moguće je i postojanje teme Srbija. U prilog njenog postojanja je okolnost što se u izvorima čak tri puta spominju zapovednici Srbije s rangom upravnika teme. Naročito su zanimljiva dva olovna pečata čija je autentičnost nesumnjiva. Jedan je pripadao antipatu patriciju Konstantinu, duksu Soluna, Bugarske i Srbije, a drugi Konstantinu Diogenu, strategu Srbije.
Nebojša Đorđević
autorka bašta biljke breza bubrezi crkva cvet dijabetes dijana dimitrovska energija fitoterapeut hrana istorija jetra karcinom knez lazar knjiga kosa kozmetika koža krv lek lečenje manastir med muzika nebojša đorđević i dijana dimitrovska nemanjići otrov pluća rak reuma sloveni srbija srce srednjovekovna srbija sve srpske vladarke svi srpski vladari travar tvrđava vino voda zdravlje čaj želudac
