Prizrenska tvrđava ili Kaljaja je srednjovekovna srpska tvrđava kojoj su Albanci ukrali istoriju. Izbrisali je kao da je crtež na papiru. Umesto carske srpske istorije, srpskih vladara i njihovih bogatih zadužbina, prljavom rukom lažni slikar je naslikao džamije, munare i hamame. Taj bedni crtež okačio je u galeriju srama.
Veličanstven utvrđeni grad smešten je na brdu iznad Prizrena odakle se lako kontrolisala teritorija kilometrima ouokolo. Odatle se video carski srpski grad Prizren, gde su stolovali s vremena na vreme, kralj Milutin, car Dušan i kralj Uroš. Odatle se moglo tokom zime izbrojati dimnjaci iz kojih izbija dim, a leti visoka drveća oraha koja daju hlad i plod. Pogled se sa Prizrenske tvrđave pružao sve do moćnih Prokletija odakle zimi duvaju ledeni vetrovi.
Imala je tvrđava, kao i većina drugih, Gornji i Donji grad. U Gornji grad se ulazilo kroz unutrašnji deo koji je zaštićen bedemom. Da bi neprijatelj prodro u Gornji grad, trebalo je najpre osvojiti Donji grad. Tako se nekada gradilo i štitilo od neprijatelja.
Tokom duge istorije, ovo je utvrđenje građeno, dograđivano i prekrajano u više faza i navrata. Zvanični arheološki podaci govore da je tvrđava sagrađena u 11. veku, kada je bila vizantijska, a zvanična istorija kaže da se utvrđenje i grad pominje 1019. godine kao Prizren pod nazivom Prizdrijana u povelji Vasilija II.
U to vreme Vasilije II poznat i kao Bugaroubica je vladao prostorima od Jadranskog mora do Dunava i Eufrata. Poveljom stavlja pod jurisdikciju Ohridske arhiepiskopije koju lično kontroliše i Prizrensku erparhiju. To se dogodilo 1054. godina kada će se dogoditi konačni raskid istočnopravoslavne i rimokatoličke crkve.
Pedeset godina kasnije, baš u Prizrenu će izbiti ustanak protiv vizantijske vlasti i tadašnjeg vizantijskog vladara Mihaila II Paralinaka kada će pisani izvori pomenuti i Mihajla Vojisavljevića prvog srpskog kralja. Sačuvano je pismo pape Grgura VII upućeno „ Mihailu kralju Slovena“ 1077. godine.
Sa razvojem srpske srednjovekone države razvija se i Prizrenska tvrđava. Važna je tvrđava u vreme kralja Milutina, obnovljena i dograđivana u vreme cara Dušana kada je izgrađena južna kula ,unutrašnji bedem, deo istoćnog bedema do laguma, niži delovi zapadnog bedema. Sređivana je i za vreme Uroša I.
U to zlatno doba srpske države sagrađeni su u Prizrenu i okolini monumenatlni spomenici kulture: Crkva Bogoridca Ljeviška, zadužbina kralja Milutina iz 1306-1307. To se dogodilo 185 godina pre otkrića Amerike 1492). Sagrađen je manastir Sveti arhangeli koji je zadužbina cara Dušana gde će prvobitno biti sahranjen da bi 1927. godine bio prenet u Crkvu Svetog Marka u Beogradu. Izgrađen je 444 godine pre američke nezavisnosti ( 1787).
Prizrenom zatim vladaju srpski vladari Mrnjavčevići, Balšići, Kraljević Marko čija je zadužbina crkva Sv. Stefana iz 14. veka uništena i prekriven albanskim kućama, dok je njegova druga zadužbina crkva Vavedenja iz 1371. godine delimično sačuvana.
Sa opadanjem srpske države, urušava se i Prizrenska tvrđava. Turci su je osvojili najverovatnije između 1455 i 1459. U Prizrenu ili u Prizrenskom sandžaku koji su osnovali zadržali su se sve do 1912.godine.
Prozrensku tvrđavu su menjali, posebno tokom 17. veka kada su dograđeni južni grad, zasvođen je hodnik uz južni bedem Gornjeg grada, delovi zapadnog bedema Donjeg grada, kapija Donjeg grada, istočni bedem sa polukružnom kulom i lagum koji vodi ka Bistrici.
U vreme Balkanskih ratova Prizren je konačno oslobođen, i tu je 1912. kralj Petar sa srpskom vladom u izbeglištvu odlučio da se vojska i narod evakuišu u Grčku preko albanskih planina. Przrenska tvrđava će doživeti i da njome vladaju Bugaru sve do 1918. kada će se vratiti u zagrlja Srbije.
Ali 1999. Jugosalavija će biti bombardovana i NATO snage će ući na Kosmet kada će Srbi biti preterani, a njihove kuće spaljene. U kasnijim godina Albanci će paliti i rušiti srpske manastire i ubijati našu istoriju. U Prizrenu gradu carskom gde je pre bombardovanje živelo 12.000 Srbiba – ostaće ih tet desetak.
A onda će Jusuf Džibo, direktor Zavoda za zaštitu spomenika kulture u Prizrenu, javno reći i ovo:
-Ne zna se tačno ko je sagradio i kada ovu tvrđavu, ali se zna da je najviše bila u funkciji u vreme Osmanlijskog carstva.
Danas je Prizrenska tvrđava rekonstruisana novcem Američke ambasade i na srednjevekovnim zidinama visi ogromna albanska zastava. A ispod nje kažu, na velike srpske praznike, izbija voda iz drevnog kamena. Kažu još da su to suze carice Jelene koje ne mogu da prebole.
O.B.
afrodizijak biljke boje breza bubrezi cvet dijabetes drvo energija hrana imunitet jetra karcinom knez lazar kopriva koža lek lepenski vir lepota lečenje limun manastir med mikroorganizmi miris muškarci nemanjići pluća podmlađivanje potencija radost rak reuma slikar slikarka so srce travar vitamini voda zdravlje zdravo zglobovi želudac žene
- Zoran Maksimović, ekspert za prostatu i matericu
Zoran Maksimović, travar iz Bora o biljkama ima jednu teoriju. Što su manje, neuglednije, to više daju. Gazimo ih, ne primećujemo, a treba ih veličati, smatra on. Jer to su najdarodavnije biljke. Hajdučka trava, kopriva i bokvica, za njega su tri su biljke koje su za naše zdravlje nezanimljive i izuzetno lekovite. -Ono što […] - Vršačka kula i u njoj princeza koja čeka spas od čini
Vršačka kula je magično mesto u jednoj ravnici u Banatu, u Vojvodini, koja ima breg koji dopire do neba. Kada vetar rastera oblake, ukaže se na bregu tvrđava. Vidi se sa svih strana, „sa sedam dana putovanja“, kako je pisao Evlija Čelebija 1664. godine u svojim putopisima kroz naše krajeve. Sa […] - Manastir Ostrog, svetinja koja se ne zaobilazi
Za manastir Ostrog kažu da nema tog Balkanca koji nije čuo, Bio mlad, ili star, bio pravoslavac, katolik ili musliman, bio bolestan ili zdrav. Ako nije posetio Ostrog, manastir blizu Nikšića, onda sigurno ima nekog ko je tamo već bio i svedočio o čudu koje mu se dogodilo.A,kažu još, da ko nije doživeo neko čudo, […] - Botoks, šta nas vreba iz bočice bez datuma i proizvođača
Botoks nije bauk, za one koji žele da zadrže mladoliki izgled, jedno je od najefikasnijih rešenja. Zagovornici prirodnog izgleda zameraju mu da daje ukočenost i izgled kao voštana figura. Oni koji ga koriste, kunu se u njegove efekte. Treća strana, lekari koji ga daju, napominju da botulin toksin, lek koji se u estetske svrhe […] - Ekološki ustanak: bitka za naše reke i zemlju i vazduh
Ekološki ustanaka preselio se tamo gde i treba – u srpsku prestonicu . Hiljade Beograđana izašlo je juče ispred Skupštine Srbije da podrži naše ekološke borce koji na rascepanim frontovima širom Srbije biju sami bitke. Te bitke nisu samo njihove. Ako presušuju izvori i njive ne rađaju, ako nam otimaju staroplaninske reke i truju […] - Ramonda, čudesne balkanske biljke feniksi
Ramonda je čudesan cvet koji je našu zemlju počastvovao svojim prisustvom. Doduše retkim, jer ova zakonom zaštićena vrsta raste na baš retkim mestima u Srbiji. Čudesna i retka, omiljena je biljka dr Maje Lazarević , docenta Biološkog fakulteta Univerziteta u Beogradu koja o njoj – sve zna. -Malo je tako interesantnih i zagonetnih biljaka u […]
