Naši preci doživeli su nagli populacijski bum posle 7 000. godine p. n. e. kada se primetno uvećavaju prvobitne zajednice.
Do tada su ljudi već izumeli kuću i ona se više ne gradi proizvoljno, već postoje obrasci. Grade se čvrsti podovi od izdrobljenog krečnjaka, osnova kuće se precizno razmerava i uvek ima oblik zarubljenog kružnog isečka. U središtu svih naselja nalaze se prostrani trg i velika kuća. A staništa oko njih raspoređena su u redove.
Pokojnici se od ovog vremena sahranjuju van naselja, samo pojedinci, najčešće muškarci i žene koji su doživeli duboku starost, ukopavaju se na trgu ili u okvirima staništa. Svaki pokojnik sahranjen je na poseban način, u opruženom ili sedećem položaju, podignutih, skrštenih ili opuštenih ruku. Lobanje pojedinaca katkad su polagane pokraj ognjišta, neki pokojnici posipani su okerom, a neki grafitom ili ribljim zubima. Što bi se reklo, svako prema zaslugama.
PREDLAŽEMO:
O.B
