Manastir Kalenić blista u lepoti moravske arhitekture. Red sivog tesanika, red crvene opeke, trolisna osnova, kupola stremi ka nebu, ne preterano visoko, skladan, sa prekrasnim rozetama, prozorima ( bifore) sa uklesanim kamenim reljefima koji imaju ljudske likove, zmajeve, Samsona koji ubija lava, pa čak i kentaura. Oko zadovoljno klizi niz profinjene linije crkve Vavedenja Bogorodice.
Manastir Kalenić, u opštini Rekovac u Srbiji, u kraju poznatom kao Levač, u blizini Jagodine, bio je jedna od najlepših građevina vizantijskog sveta u vreme kada je nastao i do danas predstavlja oličenje lepote moravskog stila. Sagrađen između 1407. i 1423. godine kao zadužbina protovestijera Bogdana, dvoranina despota Stefana Lazarevića i njegovog brata Petra.
Spolja poezija arhitekture, unutra lepota zidnog slikarstva sa scenama Hristovog zemaljskog života koje spadaju u najlepše predstave vizantijskog živopisa. Nešto od tih predivnih fresaka je očuvano, nešto su vreme i nevolje uništile.
PREDLAŽEMO:
Stradao je više puta od Turaka da bi na kraju 17. veka zapusteo.
Smatra se da velika svetinja, ipak, nije dugo bila napuštena. U 18. veku obnavljaju ga monasi manastira Morača i od tada on živi novim životom ispunjen borbom za opstanak i borbom za duhovnost.
-Krajem 1815. godine u Kalenić su stigle mošti svetog kralja Stefana koje su iz Studenice bile sklonjene pred Turcima u Fenek – govori igumanija Nektarija. – Ovde su izbegli i monasi manastira Studenica. Mnogi su od njiih umrli ovde i njihova su imena upisana. Studenica i Kalenić su tako nepovratno povezani vezom svetog kralja Stefana Prvovenčanog.
Manastir posvećen Vavedenju Presvete Bogorodice pomagao je kralj Petar i zatim i Aleksandar Karđorđević kome je arhimandrit Nikon bio duhovnik. Kada je manastir stradao u velikom požaru 1911. godine zalaganjem arhimandrita Nikona koji je pozajmio novac i molbom kod kraljevske porodice – obnovljen je Milošev konak.
Posle Drugog svetskog rata je konak nacionalizovan, kao i dobar deo manastirskog imanja , da bi devedesetih godina bio vraćen crkvi.
Novi, impozantni konak je sagrađen 2008. godine i jedan je od najvećih i najlepših manastirskih konaka koji prima goste i vernike.
Dolaze vernici u manastir Kalenić da se pomole pred brojnim moštima koje se tu čuvaju i da sebe poštede dalekog puta. Tu su mošti svete Anastasije srpske, kneza Lazara, Nikolaja Velimirovića, deo odežda Vasilija Ostroškog. A odnevno je tu i čudotvorna ikona svetogorska Bogorodice Gerondise.
Svega ima u manastiru Kalenić. I krava i koza i ovaca, i kokica, ima i vinograda i voća i raznog povrća. Može da se proba manastirski med, prve klase, ili sir, ovčji, kozji, kravlji, sve po želji i ukusima. Imaju sestre i rakiju, jer kako bi bez manastirke ljute manastir opstao.
Sve je u Kaleniću nekako pod konac, sve odiše ženskom energijom, lepotom i spokojem koji nose sa sobom i u sebi monahinje i vernici koji dolaze da se pomole za zdravlje, radost i blagostanje.
Ali ima manastir Kalenić i nešto što drugi nemaju. Ima verne čuvare prostranog imanja i male farme odakle se čuje meket koza i jaganjaca. To je nekoliko američkih akita, psi sa snažnim lovačkim i čuvarskim instiktom, koji registruju svaki pokret, ulazak i odlazak, nemo. Njima ni ptica ne može da promakne. One čuvaju svoje stado, kao što manastir Kalenić,poštovan i voljen u kraju i u daljini, čuva svoje vernike.
autor:Dijana Dimitrovska, izvor:Slovo
beograd biljke boje breza bubrezi crkva crna gora cvet depresija dijabetes drvo energija hrana imunitet jetra karcinom knez lazar kopriva koren kosa koža lek lepota lečenje limun manastir med more muzika nemanjići otrov pluća rak reuma slikar slikarka srbija srce travar ulje umetnost voda zdravlje zglobovi želudac
