Manastir Kalenić blista u lepoti moravske arhitekture. Red sivog tesanika, red crvene opeke, trolisna osnova, kupola stremi ka nebu, ne preterano visoko, skladan, sa prekrasnim rozetama, prozorima ( bifore) sa uklesanim kamenim reljefima koji imaju ljudske likove, zmajeve, Samsona koji ubija lava, pa čak i kentaura. Oko zadovoljno klizi niz profinjene linije crkve Vavedenja Bogorodice.
Manastir Kalenić, u opštini Rekovac u Srbiji, u kraju poznatom kao Levač, u blizini Jagodine, bio je jedna od najlepših građevina vizantijskog sveta u vreme kada je nastao i do danas predstavlja oličenje lepote moravskog stila. Sagrađen između 1407. i 1423. godine kao zadužbina protovestijera Bogdana, dvoranina despota Stefana Lazarevića i njegovog brata Petra.
Spolja poezija arhitekture, unutra lepota zidnog slikarstva sa scenama Hristovog zemaljskog života koje spadaju u najlepše predstave vizantijskog živopisa. Nešto od tih predivnih fresaka je očuvano, nešto su vreme i nevolje uništile.
Stradao je više puta od Turaka da bi na kraju 17. veka zapusteo.
Smatra se da velika svetinja, ipak, nije dugo bila napuštena. U 18. veku obnavljaju ga monasi manastira Morača i od tada on živi novim životom ispunjen borbom za opstanak i borbom za duhovnost.
-Krajem 1815. godine u Kalenić su stigle mošti svetog kralja Stefana koje su iz Studenice bile sklonjene pred Turcima u Fenek – govori igumanija Nektarija. – Ovde su izbegli i monasi manastira Studenica. Mnogi su od njiih umrli ovde i njihova su imena upisana. Studenica i Kalenić su tako nepovratno povezani vezom svetog kralja Stefana Prvovenčanog.
Manastir posvećen Vavedenju Presvete Bogorodice pomagao je kralj Petar i zatim i Aleksandar Karđorđević kome je arhimandrit Nikon bio duhovnik. Kada je manastir stradao u velikom požaru 1911. godine zalaganjem arhimandrita Nikona koji je pozajmio novac i molbom kod kraljevske porodice – obnovljen je Milošev konak.
Posle Drugog svetskog rata je konak nacionalizovan, kao i dobar deo manastirskog imanja , da bi devedesetih godina bio vraćen crkvi.
Novi, impozantni konak je sagrađen 2008. godine i jedan je od najvećih i najlepših manastirskih konaka koji prima goste i vernike.
Dolaze vernici u manastir Kalenić da se pomole pred brojnim moštima koje se tu čuvaju i da sebe poštede dalekog puta. Tu su mošti svete Anastasije srpske, kneza Lazara, Nikolaja Velimirovića, deo odežda Vasilija Ostroškog. A odnevno je tu i čudotvorna ikona svetogorska Bogorodice Gerondise.
Svega ima u manastiru Kalenić. I krava i koza i ovaca, i kokica, ima i vinograda i voća i raznog povrća. Može da se proba manastirski med, prve klase, ili sir, ovčji, kozji, kravlji, sve po želji i ukusima. Imaju sestre i rakiju, jer kako bi bez manastirke ljute manastir opstao.
Sve je u Kaleniću nekako pod konac, sve odiše ženskom energijom, lepotom i spokojem koji nose sa sobom i u sebi monahinje i vernici koji dolaze da se pomole za zdravlje, radost i blagostanje.
Ali ima manastir Kalenić i nešto što drugi nemaju. Ima verne čuvare prostranog imanja i male farme odakle se čuje meket koza i jaganjaca. To je nekoliko američkih akita, psi sa snažnim lovačkim i čuvarskim instiktom, koji registruju svaki pokret, ulazak i odlazak, nemo. Njima ni ptica ne može da promakne. One čuvaju svoje stado, kao što manastir Kalenić,poštovan i voljen u kraju i u daljini, čuva svoje vernike.
autor:Dijana Dimitrovska, izvor:Slovo
autorka bašta biljke breza bubrezi crkva cvet dijabetes dijana dimitrovska energija fitoterapeut hrana istorija jetra karcinom knez lazar knjiga kosa kozmetika koža krv lek lečenje manastir med nebojša đorđević i dijana dimitrovska nemanjići otrov pluća rak reuma sloveni srbija srce srednjovekovna srbija sve srpske vladarke svi srpski vladari travar tvrđava vino voda zdravlje zglobovi čaj želudac
